Dunyaya fakir bir guney amerika ulkesinin koyunde gelip sefalet icinde omrunu tamamlayip olen adamda bu dunyaya doymadim der, zengin bir ailenin tek cocugu hayatinda yokluk gormemis zevk-i sefa icerisinde yasamis adam da bu dunyaya doymadim der. Asik veysel'in de dedigi gibi iki kapili bir handa yuruyoruz. Bu yaziyi okuyan herkesin ilk kapidan gectigi gibi ikinci kapidan da gececektir. Yalniz bu iki kapinin disinda kalan zamanda nerede oldugumuzu hatirlamiyoruz. Birgun olecek olmak basligi hicbirinizi korkutmasin ilk kapidan nasil gectiginizi hatirlamiyor oldugunuz gibi ikincisinide hissetmeyeceginiz buyuk bir gercek. Ikinci kapidan sonra mantiken geldigin yere gidecegin belli. Ama dondugun yer geri dondukten sonra ayni sartlarda olmayacak orasi kesin.
