çocukken aksama doğru uykum gelirdi. özellikle giderdim annemle babamın yatağına yatardim. Çünkü daha rahattı. yorganı çekerdim başıma kadar. yattığımda günlük güneşlik olan hava uyandığımda kararmis olurdu. mutfaktan annemin tıkırtilari ve pismek üzere olan yemeğin kokusu gelirdi. kalkardim hızlıca mutfağa giderdim. annemi öperdim tencerenin kapağını açıp geri kapatırdim.
annenin yaptığı pismek üzere olan ve mis gibi kokan yemek huzurdur. çocukluktur, baba evinin şımarıkligidir.
yapılan yemeği beğenmeyıp dolaptan beyaz peynir çıkarıp ekmek arası yemek zenginliktir.
Kaç zaman oldu hatırlamıyorum, aksama doğru uyanıp o kokuyu hissetmek, yemek beğenmemek, Beyaz peyniri dünyanın en güzel yemeğiymis gibi yemek, annemi ocagin başında öpmek.
evlenSen de, kocan seni çok sevse de, sen kocana bütün varlığınla aşık olsan da, hiç bir ev babanın evinde annenin kızı olma mutluluğunu vermiyor.
