Ne güzeldir "sokak" sözcüğü!
"Çocuk" sözcüğü de güzeldir.
Ama biz "sokak çocuğu" taımını kötü amaçlı kullanırız.
Sokak Çocukları:
Kimileri ev ödevini yaparken, sokakta oynayan
çocuklardır onlar.
Ceyhun Yılmaz ev ödevi olarak görmez şiiri.
Sayfanın kenarına renkli kalemlerle yapılan
süsler gibi şiir yazmak onun işi değil.
Ayak sesleriyle dolu, terlik giymeyen bir şiir?
O, sokak çocuğudur şiirin!
Dizleri de, dizeleri de yaralıdır bu yüzden.
Gülümser sürekli olarak,
fırlatılan bir terlikten kaçan bir kedi sıcaklığıyla?
Annesinin eve çağıran sesine kulak asmaz.
Evlerine dönmekte olan şiirin babalarından da hiç korkmaz.
Özgürdür ya,
bu yeter Ceyhun'a.
