bir hastane yoğun bakım servisinde, bir hafta önce muhabbet ettiğin insana birşeyler söyleyip cevap alamadığın an bu anlardan biridir. anlayıp anlamadığını bilmeden anlatırsın, gözleriyle birşeyler söylemeye çalıştığı bellidir anlayamazsın, anlamak istersin ama elden gelen hiç birşey yoktur. özetle çaresizsindir.sonra kafanı kaldırıp etrafa bakarsın yaşlısı genci onlarca insan böyle güzel bir bayram gününde yaşamak için çeşitli kablolara bağlı, aciz bir şekilde yatmaktadır.
evrenin mükemmeli insan, ölüm karşısında dibine kadar çaresizdir ve her an aciz hale düşebileceğinden hayat aslında pek bir boştur.
