varlığına o kadar alışmış, sürekli yanımda olmasını o kadar kanıksamışım ki sanki bir organımı yitirmiş gibiyim. evde durup durup bir yerlere dalıyorum. beklentiye giriyorum, birazdan kucağıma atlar diye. uyurken yorganın üstünden bacaklarımın arasına yatar, beni o pozisyonda kitler dümbüşüm diye...
