the beatles'a ait mükemmel bir şarkı. duygusal sözler ve duygusal bir melodiye sahiptir. evi terkeden kızlarının arkasından ağıt yakan ailenin şarkısıdır bu. sevmemek mümkün müdür... ayrıca bu şarkıda john ve paul armoni değil düet yapmaktadırlar. the beatles albümlerinde düetlerin az olmasından mütevellit değerli bir eserdir bu yönden de. kendimce sözlerini türkçe'ye çevirecek olursam;
çarşamba sabahı gün doğarken saat 5'te,
usulca odasının kapısını kapattı,
"keşke daha fazla kalabilseydim" yazmıştı bıraktığı notta,
mervivenlerden aşağı, mutfağa doğru gitti, mendilini tutuyordu.
sessizce dış kapının anahtarını çevirdi,
dışarı doğru adımını attı.. artık özgürdü...
"o" (hayatımızı ona adadık)
"evi" (hayatımızı ona feda ettik)
"terk ediyor" (ona paranın satın alabileceği her şeyi verdik)
kızımız evi terkediyor, ve sonra yıllar boyunca yalnız yaşayacak...
baba horlarken eşi geceliğini giyiyordu,
orada, merdivenin tepesinde duran mektubu buldu,
yıkıldı... kocasının omzunda ağlıyordu, "babası, kızım gitti!"
neden bize bu denli düşüncesizce davrandı?
bize bunu nasıl yapar?
"o" (asla kendimizi düşünmedik)
"evi" (hiçbir zaman düşünmedik)
"terk ediyor" (bu hayatı elde etmek için çok çabaladık)
kızımız evi terkediyor, ve sonra yıllar boyunca yalnız yaşayacak...
cuma sabahı saat 9'da, bizden çok uzaktayken;
yaptığı iş görüşmesini kapmayı bekliyordu,
motor ticaretinden bir adamla buluşmuştu...
"o" (ne yanlış yaptık?)
"çok" (yaptığımızın yanlış olduğunu bile bilmiyorduk)
"mutlu" (mutluluk, paranın satın alamayacağı bir şeydi..)
içinden geldiği halde sürekli inkar edilen bir şey,
yıllar boyunca..
kızımız evi terkediyor.. hoşçakal...
