Çoğu insan başını yastığa koyunca mutlu hayallere dalarlar, sevdikleriyle sevdikleri yerlerde mutlulardır genelde. Ben de bu hayalleri kuruyorum ama daha çok kimsenin kuramayacağı türden hayallerim oluyor. Mesela dün gece iş yerindeyken gözüme bir cismin çaptığını ve sağ gözümden kanlar aktığını düşündüm. Beni hastaneye yetiştirdiler, ameliyat ettiler ancak gözümü kaybettim. Ameliyattan uyandığımda aynaya baktım ve sağ gözümün kanlar içinde olduğunu ve göremediğimi düşündüm, çığlıklar atıp ağladım.
Böyle hayaller... veya daha önce de kaza geçirip bacaklarımı kaybettiğimi düşündüm, daha başka gece böbrek hastası olduğumu ve istediğim gibi su içemediğimi, haftanın 3-4 günü diyaliz makinesine girdiğimi ve bu hastalık yüzünden evlenemediğimi, çocuğumun olmadığını düşündüm...
Ve hep bu düşüncelere kendimi o kadar kaptırdım ki yatakta olduğumu, uyumak üzere olduğumu unuttum, korktum, ve şükrettim. O hastalıkların hiçbiri yoktu bende, ama düşüncesi bile yetmişti "halime bin şükür Allah'ım" demem için, hem de onlarca kez...
Şükretmek için belanın size gelmesini beklemeyin dostlar.
