16.
-
inceden bir sızı sarıyor gönlümü
ismini söylemeye dilim varmıyor
sen olmayınca akşamlar içime sinmiyor
olmuş olacak ne varsa umurumda değil
ölüm bile yokluğundan daha ağır gelmiyor
sen olmayınca yaşamak içime sinmiyor
sana ait ne varsa yakıp yıksaydım keşke
anıların kelepçesini söküp atsaydım keşke
ne çare gücüm yetmiyor
bu dört duvar bu sessizlik
her gün biraz daha uzun
kapımda bekleyen umut dolu bahar bile
sensiz içime sinmiyor
camlarda ağlayan nazlı yağmur
seni sorar gibi
bu öyle bir hasret ki yüreğime sığmıyor
sen olmayınca yaşamak
içime sinmiyor.
