mutsuzluk diyince; sürekli mızmızlanan şımarık bir insan canlanıyor sanki gözünde. ama safi mutsuzluk boş boş bakmak etrafa, inadına başkalarının daha neşeli, mutlu olması sizden, sessiz kalmak sanırım.
unutulan not: (bkz: montla sıçmak) (bkz: umut sarıkaya)