Az önce özel mesaj kutusuna düşen bir mesaj sonrası artık kesin emin olunan durum. Kimin gönderdiğini söylemeye gerek yok; önemi de yok, bir kişi, on kişi, on bin kişi. Sayı veya isimler anlamsız. Konu, ellerinde Türk bayrakları Kadıköy'de toplanmış onlarca insanın ne olduğuna dair bir mesaj.
Ben bugünden itibaren sadece kendimi kurtarmaya bakıyorum arkadaş. Bir habis ur gibi tüm memleketi sarmış bu cehalet. Bu insanlarla hiçbir yere gelinmez, hiçbir şey anlatılamaz bunlara; ne laf anlatılır, ne de bu ülke bir düzlüğe gelir. RTE ve üst takımı da bunlar üzerinden hayatlarını yaşarlar, bi o tarafa bi bu tarafa çekerler, arada bürrrşş derler, bunlar da din iman cennet uğruna boyun eğerler; ama tabi aynı gemide olduğumuz için diğer %50 de arada acı çeker; filler tepişir çimenler ezilir hesabı.
Onun için kendinizi kurtarmaya bakın derim. Bu ülkeden, tekrar söylüyorum, bir bok olmaz artık. isteyen herkesle de iddiaya girerim.
Ha kafana anca mı dank etti diyenler çıkacaktır, haklılar, insan her zaman daha iyisi olacak, insanlar durumu görecek diye umut ediyor.
"Hope springs eternal" demiş ünlü bir korku romanları yazarımız. işte bu ülkede hala bir şey yapılmaya çalışılıyorsa sebebi insanların bu yitirmek istemedikleri umut galiba. ama benden pes. kalanlara kolay gelsin.
