aşırı derecede ideolojiye dönüştürülmüş bir filmdir. bir kere senaryosu dengesiz tek sekansı dışında derinliksizdir. Oyuncular sırtlar ve götürür filmi. Çağan Irmak farkında olmadan karakterlerin dalgasının üzerine yerleştirdiği sörf tahtası ile duygunun zirvesine tırmanır. Allah aşkına kaç tane final vardır o filmde öyle? Döverler adamı, mezun etmezler sinema okulundan... (bkz: ayyyy ne güzel ağladık kııızzz.)
