hz Muhammed'in sakalı ise eğer ortada dolaşanlar "hurafe" zart zurt diye yaklaşılmaması gereken sembollerdir. Her insan sevdiği tarihsel kişilere ait parçaları görmek ister, bunu görürken de duygulanır normaldir, saygı duyulması gerekendir. Hz Muhammed de normal bir insan olmadığına göre daha da saygı duyulması gerekir. Lakin bu işin abartılması da zararlıdır. Ama Türk insanı her ne kadar bu aralar dini duyguların sömürülmesiyle bir dejenerasyona maruz kalsa da hala yoğun olarak saf ve temiz sevgilerle dine ve dinle ilişkili sembollere yaklaşmaktadır.
Şahsen ben bir Türk olarak Tüzükat-ı Timur'u okurken okuduğum herhangi kitaplardan Timur yazdı diye daha değer vererek okuyorsam, Nutuk'un sayfalarını çevirirken bu kitabı yazanın Çanakkale'de kocatepe'de çarpışan Atatürk olduğunu bildiğim için üzerine daha fazla eğiliyorsam bir Müslüman olarak da Hz Muhammed'e ait bir parçaya da sevgiyle yaklaşırım arkadaş. Neden yaklaşmayayım ?
Keramet vs beklemek de bahsettiğimiz gibi saçmalıkır, ve yine tekrar edelim bahsettiğimiz gibi bu milletin çoğunluğunun böyle işlerle işi yoktur.
ek: yanmaz vs diyen din sömürücülerini veya da o sömürücülere kananları okumamışım. işte burada bahsettiğim dejenerasyon vardır. Hz Muhammed ölmüş, tütüsülenmemişse naaşı çürümüş vs niye sakalı yanmasın lan ? Ölmesi, çürümesi, yaralanması, su içmesi, yemek yemesi kendisinin bir insan olduğunun göstergesi sakalı niye yanmasın ? Game of thrones fantastik dünyasında mı yaşıyoruz ?
