genelde aksiyonlu anılardır efendim. sırayla koşu yarışı yapıyorduk. ödül ikiyüzellibinlik küçük kolaydı. yarışma ise sınıfın içindeydi. öğretmenin masasından sınıfın kapısına kadar ilk ulaşan kolayı alacaktı. 3 kez birinci olan kazanacaktı. çünkü ödül çok büyüktü bizim için. 2-0 kaybediyordum. yedirememezlikten 3. yarışta adeta servet adlı arkadaşımın bacağına kaymıştım. ahh, hiç unutmam. eşek gibi anıra anıra ağlamıştı. öğretmen beni müdür yardımcısının odasına götürdü. orası daima disiplin kuruluydu. kapının arkasında demir çubuk ve cop asılı olduğu rivayetleri vardı. ah çocukluğumun saflığı yok mu... o yalanların korkusundan kızlar tuvaletine kaçtıydım. hiç unutmam. o leş kokan yerde çıkışa kadar saklanmıştım.
benim çocukluğum buna benzer bir şekilde geçti. anlayacağınız boktan bir geçmişe sahibim.
