ilk haftalardaysa takmaz , rahatım artık özgürüm ben diye düşünür. Haftanın ortasına doğru bu yalnız ve rahat tavırları çok da özlemediğini anlar meğer sahiplenilmek ne hoşmuş der. Yani heves, gezme maksimum bir haftadır. Sonra eve kapanır ağlar, ağlar... Nedense dünyadaki tüm tozlar onun gözüne kaçmıştır bir anda. Sonra uyku nöbetleri başlar çünkü bir tek uyurken acı yoktur. Bu evrede ruh gibi gezer kızımız. Zaman geçer bu evrede biter elbet. Uykular azalır , gece nöbetleri başlar, dost olur hüzünlü şarkılar... Makyaj yapıp, saç boyama evresi iyileşme aşamasının başıdır. .. Evreler bir yana yeni birini buldusa kızımız yaşamaz bunları.
