hayatın zorluklarının bir getirisidir mutsuz uyanmak.
gönül ister ki, ben de yüzümde güller açan bir şekilde uyanayım. ama yok arkadaş; on sekiz saat uyumuş da olsam, gün içinde yarım saat kestirivermiş de olsam mutsuz uyanıyorum ben. bir bir derdimde hiçbir azalma olmadan uyandığım o gün için, mutlu uyanmak gibi bir lüksüm olamıyor benim.
dertler hiç azalmayacağına ve farkındalıklar da sona ermeyeceğine göre, alışmak lazım.
