yapması gerekeni yapan annedir. kendisi sağlıklı, güzel bir hayat geçirmekteyken, bir başka bireyi bile bile eksik bir hayata itemeyecek kadar kafası çalışır. o zaman sonradan özürlü olanları da öldürelim diyenlerin seslerini duyar gibiyim. o zaman bile bile bir kaç çocuğu daha özürlü yapalım. hele türkiye gibi hakları, olanakları oldukça kısıtlı olan bu topluluğa yeni bir birey katabilme yoluna giden bir anneyi anlayamayacağım. ama yaparsa muhtemlen aşırı duygusallığından yapacaktır. duygusallığın yüksek dozu tehlikelidir. yine de zor bir durumdur. burdan atıp tutulamayacağı da bir başka gerçektir.
