üniversitede öğrenciyim. bi kızdan hoşlanıyorum. böyle güzel havalı bi kız. özel üniversitede de okuyoruz işte. herkes ne oldum havasında. ben bir ders boyunca kıza şartlandım. gidip söyleyecem, gidip söyleyecem diye. ders bitti, kızın arkasından seslendim. bir dakika durur musun diye. kız şaşırdı. çünkü, derslerden falan tanıyor beni. sert, radikal bi insan olduğumu biliyor. dedim senle bi on dk çay içebilir miyiz müsait misin? iyi peki dedi. ama şaşırdı. giderken yanındaki arkadaşa göz kırptı. ulan salak kafam uynamadım işte. seviyoruz ya safız ya. neyse konumuza dönelim. abi oturduk çay içiyoruz ben konuya girdim. dedim seni seviyorum. bilmeni istedim. dedi ki bana, sen kendini bana denk görüyor musun, ben böyle mal gibi kaldım ortada. nasıl yani dedim. nasılı var mı dedi. yakışıklı değilsin birde çok yobazsın. hemde benim gibi bir kızı istiyorsun dedi. hemde bunu kafede yüksek sesle söyledi. hayatımın en büyük rezilliklerinden birini yaşadım. o günden sonrada kadınlarla aram pek iyi olmadı. ilginç. böylede bi anımdır.
