ego, insanın hayat sandalıyla içinde yüzdüğü göl gibidir. suyu tatlı gelir yudum yudum içersiniz. eğer uzaklarda çağlayan okyanus dalgalarına yönelmezseniz, gün gelir o gölün suyunu tüketirsiniz. üstelik o sandaldan da inemezsiniz. zira o sizin hayat bağınızdır ve terketmek istemezsiniz. yapayalnız kalırsınız kuru bir çölün ortasında. burun kıvırdığınız okyanus ise süperego gibidir. tuzludur suyu ancak sonsuzdur. en azından bir nehirle bağ kurup beslenmek gerekir. yeri gelir tuzlu suyun bile hasreti çekilir. *
