Padişahın birgün canı sıkılır vezirine küfretmek istediğini söyler.
Vezirde Nam-ı Kemal adında birini tanıdığını ve çok küfürbaz olduğunu anlatır. Padişah Nam-ı Kemal'i çok merak etmiştir.
Vezirine emir vererek Nam-ı Kemal'i çağırır.
Nam-ı Kemal geldikten sonra Padişah:
- Çıkma yemiş ağacına koparma dalını malını
Nam-ı Kemal hemen:
- Düşersen aşağı görürsün ananın amını.
Padişah bu küfür karşısında çok sinirlenir ve Nam-ı Kemal'i zindana atar. Aradan birsüre geçtikten sonra Padişahın canı tekrar sıkılır.
Vezirine Nam-ı Kemal'i çağırmasını ve Divanı topladıktan sonra Nam-ı Kemal'in küfür edemeyeceğini söyler.
Nam-ı Kemal gelir. Padişah:
- Gittim karadenize tuttum bir alabalık.
Namık Kemal:
- sikerdim ananı ama etraf kalabalık.
