Aslında çocuğunun hayatını değil kendi hayatını değiştirecek bir karar veriyor olan annedir. Çünkü doğduğu andan itibaren çaresizliğin verdiği ıstırabı, sürekli ilgi ve özel bakım isteyen bir çocuğun hayatına katabileceği endişe ve suçluluk duygusunu yaşayacak ve bu duygular altında ömrü boyunca ezilecek olan annedir. Çocuk açısından bakılınca neyi tercih ederdi sorusuna doğmadan kesin bir yanıt verilemeyeceği için suçluluk duygusu yerine diğerini yani hangisi daha zor bilinemez ama ömür boyunca somut kalacak şeyi seçen annedir. Aksine karar veren anneleri suçlamak veya dışlamak ne kadar saçmaysa çocuğunun yaşamasına karar veren anneyi de çocuğuna özürlü bir hayatı yaşamaya mahkum ettiği için kızmak da saçmadır.
