allah sıralı ölüm versin diye bir söz var güzel türkçemizde. ancak sıralısını da sırasızını da verse ölüm ölümdür. ve maalesef insanlar kaybederek kendi ölülerine giden yolda bu kaybetme duygusuna alışırlar. keşke kimse ölmese. ama bazen anneler, anneanneler, teyzeler sizden çok daha önce giderek sizi yapayalnız bırakırlar erkenden. sonra bayramlar tatsız gelir, yeniyıllarda gözler yaşla dolar dolar içinize akıtırsınız, doğum günlerinize dahafazla anlam yüklemeye başlayıp, içinizden hep "benim var eden insan şimdi yok lanet olsun" diye isyanlar edersiniz. allah kimseye kaldıraayacağı acıyı tattırmazmış...
bazen anneler erken ölür.
