--spoiler--
ideolojilerin ışığına göz yumanları sloganlar yönetir. Karanlık kinlerin birbirine saldırttığı çılgın sürülerin savaş çığlığıdır slogan. ilkelin, budalanın, papağanın ideolojisidir. Düşünce ile çığlık bağdaşmaz. Şuurun sesi çığlık değildir. Yabani bağırır, medeni insan konuşur.
--spoiler--
sözleri ile bugünün türkiye'sini o günlerden, çok da iyi görmeyen gözleri ile görmüş; belki de şu toprakların son dönemde yetiştirdiği en büyük muvahhid ve düşünürdür. hatta ben cemil meriç'in düşünce dünyasının, eserlerinin ikinci kademe eğitiminden itibaren adı herhangi bir şey olarak uydurulmuş ayrı bir ders biçiminde okutulması taraftarıyım, çünkü cemil meriç ve onun gibiler, en tanımsız başlıkları bile düşünceleri ile doldurmaya yeter akıllardır, kalemlerdir.
kendisi ve eserleri ile tanışmayan arkadaşlara mutlaka tavsiye ederim, cemil meriç'i tanımadıysanız, fikir dünyasına girmediyseniz, emin olun sahip olduğunuz nosyon her neyse -astronotta olabilirsiniz- yine de yarım kalmışsınız demektir. çünkü cemil meriç'in kara gözlükleri türkiye'nin aynasıdır, gözlerinin karanlığı bugünün türkiye'sinin ve 1980 sonrası biçimlendirilmiş aydının, sanatçının; ilericilik iddiasında olan ama mağarasındaki karanlığa aşina olduğundan dolayı gözleri kendi karanlığından kamaşmış olan günümüz neslinin feneridir. cemil meriç emin olun dünün ve bugünün türkiye'sidir. iyi ki vardı, mekanı cennet olsun.
edit: kendisi ile hiç tanışmamış arkadaşlarımız için bir belgesel;
