Olay ciddi konuşmak yahut bir şeylere siyasi bir görüş eklemek değil. Olay, hayat tamamen sokakta. Hani duraktan indiğinde durakta bir kalabalık olur, orada krem rengi kumaş pantolunlu bir dayı alnındaki boncuk boncuk terle otobüs bekler. Yarın gidersin o dayı yine orada. Sokakta bir adam geçer dükkanının önünden o adam yarın yine geçer sonra yine geçer sonra derler ki o dayı vefat etmiş. Gelmek istediğim nokta bu ülkede çok az bir kısım hayatını kendisi için yaşayabiliyor. Çok az insanın babası hadi ben bir tatile gideyim yahu diyip evden başını alıp gidebiliyor. Çoluğu çocuğu, onların sorumluluğu. işte bu ülkede çok az insan kendi için yaşıyor dememin sebebi de tam olarak bu. Büyük bir sistem ve bu sisteme uydurulan milyonlarca insan yaşıyor bu ülkede. Bugün otobüsten indim ve artık esnafın beni tanıyor olması beni rahatsız etti. Evet belki bugün değil ama bu ülke bu sistemine beni sokacak mı lan diye düşünüyorum artık uyurken ? Ben ne kadar desem bile bir şeyleri kendime bu girdabı kuranlar bunu bize mecbur kılıyor. Çözüm insanların bilinçlenmesinde bana göre. Ama bu millet okumuyor bu millet evkur'dan 48 taksitle son model plazma alma peşinde. Genellemiyorum elbet. insanın canı sıkılıyor bunları bilip de bir şey yapamayınca. Zaten bana koyan da bu.
