en son hatırladığım yatakta 4 ayak üstüne allahım nolur allahım nolur diye dua ettiğimdi. sonrasında çıktık dışarı. japonyada sadece alt yazı geçecek olan deprem bizim hayatımızı *ikmişti resmen.
1. kattaki yatalak teyzeyi kurtarmak için apartmana girmeye çalıştım bok kadar halimle. sokmadılar. ama onlar da ilgilenmedi kadın balkondan izlemişti bizi yazık.
çocuklar falan pek sevinmişti. onlara heyecanlı geliyordu heralde dışarda sabahlamak, koşuşturmaca falan.
