şair olsam kendimi asla affetmezdim, her seferinde kendimi satacağıma başkasını satarım bende,
ama şu aralar büyük bir iç huzura kavuştum, samanyolu dedesi gibi oldum,
içmek derdime çare olmasa da kendimi içiyor sanmam bile bir güç kaynağı,
kendimden utanacak hiç bir yönüm yok, beni utanmaya zorlayanlar utansın,
böyle düzende curnaller yiyor arkadaş uyanık olmak lazım,
itiraf etmek gerekirse aslında o curnallerin hepsi, zamanında minibüste taş gibi hatun zannedip yer verdiğim,
ama bana gayet kalın bir ses tonuyla "ay sağol şekerim" dedikten sonra travesti olduğunu anladığım adamın ruhumda yarattığı devinimlerin sonucu,
göz kararmasının allahını yaşamıştım, şimdi insanlara da aynısını yaşatıyorum nıohoh.
