albert camus ''Önümden gitme seni izleyemeyebilirim. Arkamdan da gelme yol gösteremeyebilirim. Yanımda yürü ve yalnızca dostum kal.'' der bir kitabında.
bazı insanlara böyle demek istersiniz. hayatın kendi dehlizlerinde başka çareniz yoktur çünkü. istediğin kadar tek kişilik orduyum masalına bürün mecburen birilerine ihtiyaç duyarsın.
düşün bakkal amca kitledi dükkanı çekti gitii?
ne edeceksin?
sabahın 7'inde kaldın göt gibi, fırın desen ebesinin nikahında...
işte arkadaşlık filan böyle bir şey. sabahın köründe ya da gecenin sessizliğinde dürttüğünde ''ebeni sikeyim'' diye lafı yediğinde bile gülümseyeceğin biri olması lazım. o değil de bakkal dükkanına ne kız atılır haa öhöm neyse, kendisine sevgilerimi iletiyorum.
