worldpuan'larla, bonus'larla kendini tatil köylerinde taglerken de şarkı yapması halinde samimi olacak kadındır.
bankacılık gerçekten de pis, fena pis bir sektör. yakaladı mı anasını sikiyor banka, müşterinin.
nakit paraya ihtiyacınız oluyor, kredi çekmeye kalkışıyorsunuz ve hop kredi çekerken "hayat sigortası", "kredi kartı", "kredili mevduat hesabı", "fatura ödeme talimatı" geçiriveriyorlar. hatta bazı bankacılar işin uyanıklığına kaçıp da karşısındakini biraz saf görünce "mecbur" diyerek yapıştırıyor tüm bu ürünleri, onlara da hak veriyorum zira "hedef baskısı" gibi lanet bir durumla karşı karşıyalar.
"şube müdürü" dediğinin eskiden bir ağırlığı olurdu misal. şimdi bakkal ziyaret ediyor. yanlış olmasın, bakkalı küçümsediğim için demiyorum bunu(kaldı ki baba mesleğidir kısmen) ama banka şube müdürünün yeri odasıdır arkadaş. müdür bir çıkıyor ziyarete, o gün müdür onayı bekleyen bütün işlemler ertesi güne kalıyor vesaire...
nereden nereye demeden toplayalım hemen konuyu. 2 adet kredi, 5 adet kredi kartı, 3 adet kredili mevduat hesabı(eksi hesap) kullanan ve aktifteki kullanılabilir kkb riski 30 bin türk lirası olan bir adam olarak söylüyorum ki bütün harcamalarımı kendim yapıyor, bankaların bana sunduğu imkânları kendi hesabım, kitabım doğrultusunda kullanıyorum.
kredi ürünleri üzerine brokerlık gibi bir mesleğe sahip olduğum için bankalarda dönen piçlikleri de biliyor ve elimden geldiğince de buna göre hareket ediyorum. he yeri gelip de benim de zorlandığım oluyor ama öyle 220 bin liralık kredi kartı borcu biraz eşşeğin bazı organlarını kuyuya çevirmektir.
muhasebe dediğimiz şey işte bu yüzden hayatidir hayatlarımızda...
