17 yaşımdaydım.evin uzun koridorunun bittiği noktadaydı odam.babam yurtdışında ağabeyim askerdeydi, evde annem ile yalnızdık. annem uyumuştu, ben de odama gidiyordum.kapıyı açtım içeri girdim ve yatağıma uzandım, kapı açıktı. kapının yakınında duran küçük plastik bir top vardı, daha doğrusu duvara asılı portatif potanın basket topuydu o, hani turuncu olanlarından. top bir anda koridora doğru kendiliğinden gitmeye başladı ve benim gidişini gördüğüm topa gelişine vuran biri, topu resmen üstüme doğru abanmıştı, çığlıklar arasında kendimi sakınırken gol sevinci yaşayarak balkondan atlayıp gitti. o korku sırasında yüzünü de görmüştüm, prekazi'ye çok benziyordu.o gün bugündür gelişine gelen toplara vuramıyorum.
