ikona doğu kiliselerinde, başta isa olmak üzere bütün din büyüklerinin, ermişlerin resimlerine verilen addır. Genellikle kiliselerde, manastırlarda tahta üzerine yapılan resimlerdir. Özellikle isa ile Meryem'in ikonaları orta çağ da çok yaygındı. Dini törenlerde bu ikonaların önünde diz çöküp dua etmek, yalvarmak gelenek haline gelmişti. Zamanla ikonalar "tasvir" olmaktan çıkıp Meryem ve isa'nın yerini aldı. Bu sebeple Hıristiyan alemi uzun süre devam edecek ikona düşmanlığı güden ve onun dinin bir parçası olduğunu savunan din görevlileri tarafından derin fikir ayrılıklarına sahne oldu.
