türk insanının dayanışma ruhuna sahip olduğunu öğrendiğim günü hiç unutmayacağım.
meclislerde tonla parayla türkçeyi bile doğru konuşamayan bakanlardansa gezi kalabalığında daha zeki, yaratıcı ve kültürlü kişiler olduğunu unutmayacağım.
bu ülkede allah din kitap nidaları atan ancak öldürülen insanalara bile gıkını çıkarmayan sözde müslümanlardansa yemeğini, suyunu, parasını paylaşacak kadar merhametli insanların hala olduğunu unutmayacağım.
insanların vicdansızlığının boyutunu unutmayacağım.
paranında değersiz olduğu insanlığın yeniden doğduğu günleri unutmayacağım
türk bayrağı taşıyan engelli gence sıkılan tazyikli suyu unutmayacağım.
bir elin koltuk değneği ile tomaya direnen amcayı unutmayacağım.
köpeğin gözlerini silen gençleri unutmayacağım.
eylemde yapılan dansları, resitalleri, sanatı unutmayacağım
mehmet ali alabora yı bergüzar koreli, halit ergenci, kıvanç tatlıtuğ u unutmayacağım.
ülkücü kardeşin komünist yoldaşa sahip çıktığı günü unutmayacağım
ali ismail korkmaz ı unutmayacağım.
o umutlu günün sabahına doğru saat 2 3 4 te hissettiklerimi ve gözyaşlarımı unutmayacağım.
