lise sondu. artık sınav olayı geçmiş millet rahatladım modunda. bizimkiler yine geleneksel istanbul seferine gitmek için hazırlandılar tabi. ama bu sefer bi farkla. arabayla değil otobüsle gidicekler. peder istanbulda park olayı çok sıkıntı amuha goyim diyerek arabayla değil otobüsle gitmeyi tercih etti. işte burada devreye ben girdim. lise yeni bitmiş ehliyet yok hazır araba ve anahtarı bende. daha önce araba kaçırdığımda yakalanmadığımdan kimsenin aklına böyle bişey gelmiyo tabi. neyse evdekiler gitti ben arabayı aldım akıllıyım ya gündüz değil gece ilerleyen saatlerde alıyorum çevirme falan olmasın diye. bi kaç gün böyle geçti. sonra arkadaşlarla dedik ki deniz kenarı olan bi ilçeye gidelim. benimde kafama yattı tamam dedim gidelim. burdan çıktık nacizane ilçeye vardık 5-6 arkadaş. yaklaşık 2 saat falan arası zaten. işte okey oynandı sahile gidildi içildi v.s buraya kadar bi problem yok herşey çok güzel. sonra gece oldu yanımdakilerin hep akrabaları vardı ilçede onlar kalıcaktı biz de iki kişi gece geri dönmeye karar verdik. geri dönerken benle gelicek arkadaşla pek samimi değildik baktım alkolde hafiften çarptı bunu,dedim sen geç arkaya yat. o da dememi beklermiş gibi yattığı gibi uyudu hilkat garibesi. yola çıktım karanlık çöktü. bi 20-25 km sonra arabadan bi ses geliyo. böyle sanki büyük büyük cisimleri bir birine sürtüyosun gibi korkunç bi ses nası tarif edilir bilmiyorum. insanın içini ürpertiyo. allah allah deyip kafaya takmamaya çalıştım ama ses gitmiyo imkanı yok. alkolün etkisi desem olamaz çünkü tam kararında içtim yola çıkılacak diye. sonra biraz hızlandım bakalım arabadan kaynaklı bişey mi diye ben hızlandıkça ses de hızlanıyo ben hızı kestikce ses de yavaşlıyo, durucak kadar yavaşlıyorum aynı ritimde o da yavaşlıyo böyle bi olay yok kafayı bozmak üzereyim. arkada ki uyuyo ona bişey diyemiyorum,her yer karanlık yolun bitmesine daha var kafayı yiycem tırsmaya başladım iyice,elim ayağım girdi birbirine resmen soğuk soğuk terlemeye başladım. aklıma garip garip şeyler gelmeye başladı hayatta öyle batıl şeyleri kafaya takmayan ben üç harflileri falan düşünmeye başladım. yola kitlendim korkudan sağıma soluma bile bakamıyorum bişey görücem diye,yani arabanın camından rüzgar falan esse o da ses yapsa kapıyı açıp atlıyorum direk korkudan, o raddeye geldim. bi 5-10 dakika daha böyle ödüm kopa kopa gittim sonra farkettim ki, okey oynarken taş çalmıştım siyah 7 ve kırmızı 9. onları da yola çıkmadan cebimden çıkarıp torpidoya koymuştum,meğersem onlar cdlerin arasına kaçmış birbirine vuruyomuş. onları camdan fırlatınca ses mes kalmadı. ama nası bi rahatlama geldi anlatamam. bi siyah 7 ve kırmızı 9 uğruna ruhumu teslim ediyodum o yarım saat içinde. bu da böyle bir anımdır.
