çocuğuna eski sevgilinin adını vermekle açıklanabilir. pascal fantezi türündeki bir güftesinde diyor ki her seçiş bir vazgeçiştir. ne zaman bir güzeli sevsek ve sahilde dondurma yalasak çocuğumuza onun adını verme serbestisini yitirmiş oluruz toplum gözünde. verdiğimiz ismin eski sevgilimizin ismiyle aynı olmasının kabul edilebilir en basit sebebi unutamamış olmaktır. occam'ın usturası diğer fikirleri tersinden tıraşlar. bu meseleyi evlenmeden önce 30-40 kadınla muhallebi yemiş bir adamın özelinde incelersek göreceğiz ki bazen ne yapsan da olmuyor. işte olmuyor. ciddi ciddi bir şeyi örnekleyeyim güzel güzel açıklayayım diyorum ama olmuyor. cıvıyor sulanıyor mesele. 30-40 kadınla birlikte olmak zor değil ama muhallebi yiyen adamla da olmaz öyle ince işler. türkiye gibi her dönem birkaç ismin moda olduğu bir ülkede sevgililere isim bazında tur bindirmiş bir adam da illaki egzantrik isim koymaya kasacak kızına. bak noldu yarıda kaldı kafada kurduğun tablo. hala okuyan var mı acaba. benim sorunum da bu işte. çok güzel düşünüyorum allaaam bu bir şiyir diyorum ama hızlı koşanda kelimeler seyrek düşüyor. maymun iştahlılık hep. sıkılıyorum. naber. dondurma yalayak mı.
