beni her gördüğünde tatlı tatlı heyecanlanırdı. Eli ayağına dolaşırdı. Kafasını önüne eğerdi ve öne gelen siyah saçlarını omuzlarının arkasına 6 saniyede bir atardı. Evet, saymıştım. Heyecandan ne diyeceğini bilemezdi. Bu utangaçlığı ve heyecanı o kadar tatlı gelirdi ki. Siyah gözleri ile ufak ufak utanan bakışlarını özledim. Zayıf ve küçük bebek gibi olan eski sevgilimi özledim. Ufak tefek bir şeydi. Insan kırmaya kıyamaz. Minik kalkık burnunu özledim. Evet yine burun takıntım. Burnunu sevmeyi özledim. Belki aşık değildim ama yine de insan değer veriyor. Her eski sevgilinin arkasından sövülecek diye bir kaide yok ya. Sürtük olmayınca böyle güzel anılar kalıyor işte. Aşık olduğum, 2 sene beklediğim kız sen değilsin ama ondan daha değerlisin benim için. Şirin şebelek eski sevgilim hayatın boyunca mutlu ol...
Edit: entry'i girdikten sonra farkettim de entry'yi girerken en sevdiği şarkıyı dinliyormuşum.
