sokakta büyüyüp bilgisayar başında ergenliğini kutlamış nesilde olmanın verdiği haklı gururu ile diyebilirim ki, o küçücük bedenlerimize sığdırdığımız hatta yeri gelip sığdıramadığımız o zamanların aşılamaz dertleriydi.
ütüldüğün cillileri (misket) gözlerinin önünde arkadaşının ceplerine doldurması ve o hırs ile son elde gafçiğinide kaybetmekti mesela.
2 sıra ötedeki merve'ye sırılsıklam aşık olup her gün mavi önlüğü giydikten sonra sırf onun için saçları tarayıp akabinde merve tarafından fark edilememekti mesela.
mahalle maçlarında yedek muamelesi görmekti mesela.
okulda arkdaşların aldığı yeni ayakkabılarının sidik yarışını yaparken senin topuğundaki delik gözükmesin diye ayaklarını 8 yapmaktı mesela.
yatağın altından bir ucubenin çıkıp seni aşağı çekmesi demekti mesela..
ve o kadar büyüktü ki bu dertler hiç bu kadar özleyeceğim aklıma gelmezdi.
