her türlü yemini edebilirim ki bizzat eski ev sahibimiz tarafından duyduğum cümledir. yani aynen bu cümleyi duymadım tabi. ama adamın düşüncesi buydu yani.
küçüktüm o zamanlar. 12-13 yaşlarındaydım. annemle beraber evi sormaya gitmiştik ev sahibinin yanına.
a'lar annem, e'ler ev sahibi.
a: ne kadar buranın kirası
e: 250 lira.
a: elektriği suyu falan?
e: çalışıyor hepsi.
a: şu kirayı da 200 yapalım tamam diyeceğim. *
e: olmaz.
a: tamam o zaman. iyi günler. yürü gidelim oğlum.
e: dur abla nereye gidiyorsun. tamam gel 200 olsun gel.
a: tamam o zaman. ne zaman kontratı yaparız?
e: yarın yaparız abla orası kolay. bir de şeyy.. doğulu falan değilsiniz di mi abla?
a: yok değiliz.
e: tamam sorun yok o zaman.
a: siz nerelisiniz?
e: urfa siverek.
yemin ediyorum yaşadım bu olayı. yani o gün pek fazla anlam verememiştim ama şimdilerde hatırlayıp küfür ediyorum ibne ev sahibine. hele urfa siverek deyince annemin verdiği error aklımdan çıkmaz. nasıl bir pezevenkliktir lan bu. aklım almıyor.
