yerine göre haklı tarafları olan beyandır. her ne kadar ırk ayrımı yapan bir insan olmasam da bazen kendilerinden uzak duruyorum. bunun onları sevmememle alakası yok tabi; fakat, bir insan hiç mi bakmaz kendine arkadaş? oturduğum apartmanda kürt kökenli bir aile var. ne zaman evlerinin önünden geçsem kesif bir ter ve ayak kokusu geliyor. hadi diyelim ki, bu insanlar çok çalışıyor, o yüzden ter kokusu eksik olmuyor. e biz de çalışıyoruz kardeşim. hem de en az onlar kadar. ama bakıyoruz kendimize. bazen karşılaşıyoruz, selamlaşıyoruz, hal-hatır soruyoruz. iyi komşular gerçekten. ama o koku çekilebilir bir şey değil. kendisine de kibar bir dille çıtlattım geçenlerde. "napak gardaş, allah da bizi böyle yaratmış. ne yapsak olmuyor." dedi. biz de onu öyle kabullendik. olsun refik abi, senin insanlığın yeter.
