kronikleşmeye başlayan durum. insan lanet ediyor yaşadığı şehre, okuduğu bölüme, verdiği emeğe. bu yaşıma kadar ertelediğim şeyleri yapsaydım, zamanımı daha çok ders çalışmaya, iş aramaya değil de gezip tozup,akışına bırakmaya harcasaydım, şuan istediğim işi yapıyor olurdum. bundan hiç şüphem yok artık! iş arasan da bulunmuyor. iş gelip seni buluyor. bu gidişle bana ikisi de olmaz,o ayrı. daha çok düşünüp hareket ettiğim için cidden çok pişmanım. daha yolun çok başında olan arkadaşlara tavsiyem; kasmayın, hayatınızı yaşayın.
