ne kadar gavak tipli adam tanıdıysam hepsi sözümona hümanistti. 'kürt değilim, ama kürtleri de seviyorum.' mesela şu kalıbı benimsemiş bi insan kendini hümanist saymasın. yani saysın tabi ama, eksen dışında saysın mümkünse.
bu şey gibi; 'deniz gezmiş benim dava arkadaşımdır.' diyen nihat doğan siyaseti gibi.
insanların sinir halinde söylediği herhangi bir sözden nemalanıp, en son söyleneceğinizi en baş söyleyin, sonra 'ben hümanistim' oldu amk. benim de gözlerim yazın yeşil oluyor zaten.
insanları sevmiyorum, umutsuz durumda olmayan hiçbir şeye ilgi duymuyorum, 7/24 taşak kebabı peşinde olan insanlardansa tiksiniyorum. tasasız pezevenkler sizi!
