Rahatsız edici gerçekten rahatsız edici bir film. Fırsatını bulduğunda insanın içindek yaratığı açığa vuruşunun leziz bir ön sunusu bu.
Bir kere, yavaş filmlerden hoşlanmıyor, tietral sinemaya ilgi duymuyorsanız, bu filmi izlemeyin. Çok ağır ilerliyor gerçekten de. Bana kalsa, tamamen bir set üzerine inşa edilen kasabanın sıra dışılığı bile izlettirmeye yetiyor tabii. Zaten filmin sonunda, boyalarla ve hayali kapılarla süslenmiş evlerin içindeki ahali, tümden dışarıyı görebilir oluyor. Duvarların içerisinden..
Eli mahkum gracienin. Belki severler beni deyip, iki ay süre alıyor kasabalıdan. Zaman hızla geçiyor ve sevilen birisi olup çıkıyor. Kendinden nefret eden adamın bile kalbini çalıyor.
Ancak konumuz insan. Ve zaafları patlamaya hazır bir bomba gibi. Herkes kendisinin içten içe arzuladığı bir şeyi onda görüyor. Tabii, bunu tetikleyenlerin başlıcası da yine graciein kendisi. Ardıardına tecavüz ve iftiralar izleyici olarak siz bile katlanamıyorsunuz. Hatta ben bir ara, kapasam mı şu filmi bile dedim.
Kurtuluşunuz olmadığında nelere katlanırsınız? Bence soru bu! Bunu düşündürüyor film. Yoksa, işlenen insan doğası, bildiğimiz nane. Öte yandan, her şeyi sigaya çeken o kadının intikamını alma taktikleri, hayalgücü de pes dedirtiyor. içi de rahat. O yapmıyor nasılsa.
