aynı zamanda mutluluk veren de detaylardır.
şimdi efendim iki yeğene sahip olmanın, ve ikisinin de bıcır bıcır kız çocuğu olduğunu belirtmenin nasıl güzel bir şey olduğunu önce söylemeliyim.
biri 8 yaşında diğeri 4 yaşında.
hayatımda iki kız kardeşi bu denli zıt görmemişti.
büyük ne kadar dağınıksa, küçük o kadar toplu.
büyük ne kadar cadıysa, küçük o kadar hanımefendi.
büyük ne kadar anneciyse, küçük o kadar babacı.
büyük ne kadar yemek yemeyi sevmiyorsa, küçük o kadar yemek yemeye bayılıyor.
büyük ne kadar soğuksa, küçük o kadar cana yakın.
vs vs.
işte bu büyük yeğenim benim, öyle sevgisini gösteremediğinden kız kardeşini haliyle kıskanıyor. çünkü küçük olan herkese kendini zorla sevdiriyor, haliyle ilk göz ağrımız geri planda kalıyor.
şu sıralar nereden öğrenmişse, çimdiklemeyi öğrenmiş. ben küçük hanımla oynadıkça, geldi gitti kollarımı çimdikledi.
neyse iş gece uyumaya gelince bizim cana yakın küçük hanım, halacım benimle uyur musun, dedi. uyurum tabi ,bayılırım bile. aynı odada diğer yatakta da, benim ilk göz ağrım yatıyor ve biz uyuyana kadar küçükle konuştukça kıskanıyor. iki kere triplendi bize, "susun artık uyuyamıyorum!" diye. neyse sonrasında küçük geveze uyudu. ben de uyuyormuşum gibi yatmaya devam ettim. sonra büyük yeğenim yatağından usulca kalktı, yanıma geldi ve yanağımdan öptü. sonra durdu, bir daha öptü ve yine usulca yatağına gitti. çok geçmeden kalktım onun yatağına geçtim, arkası dönük olduğu halde sarıldım. bana döndü, boynumu öptü, "canım halam" dedi. üç beş onunla da konuştuk, sonra o da uyudu. değişik şeyler hissettim böyle, mutlu oldum.
