asıl kemalistlerin ikiyüzlülüğüdür. bu ülkeye cumhuriyetin halkla beraber getirildiğini savunup, istiklal mahkemelerinde halkın katledilmesini de halkın iyiliği için yapılanlar sınıfına sokmaktan daha şerefsizce bir şey olabilir mi?
Ayrıca doğrudur, istiklal mahkemeleri o kadar da kötü bir olay değildi. mahkemeye çıkıp beraat eden istisna denilebilecek kadar az insan olsa da, en azından bir mahkemeye çıkarılmış ve göstermelik bir demokrasi uygulanmıştır.
ister yobaz olarak görün, isterseniz başka bir şey umrumda değil. savaştan çıkmış bir halka, savaş yıllarını özlettirecek kadar zulmedilen bir düzen savunulamaz. ''sizi biz kurtardık, şimdi her şeyinizle bizimsiniz'' zihniyeti, ne yapmış olurlarsa olsunlar yargılanmalıdır. bu dünyada olmazsa, öbür dünyada olacaktır bu kesin.
her devrimde insanlar ölür; ancak bu gerçeği kabullenir ve: ''yapacak bir şey yok'' derse insanlar, işte o zaman insanlık da ölür.
