türk, ark, sarp, pars... gibi örneklerde görüldüğü gibi; iki ünsüz, kelime sonunda yanyana gelebilmektedir.
yanyana olmamaları gereken durum, hecenin başlangıç düzlüğünde ivme kazanırkenki anıdır, bitişi görüp hız kesmeye başlayınca artık iki ünsüz de yanyana gelir, ünsüzle başlayan bir ek alıp arkayı üçlerler bile, kim ne karışır.
