bir çeşit iç rahatlığı sağlamaktır. lakin bunu anlamalarını beklemek (her beklenti gibi) can sıkar. ateizm, öyle afili iki satırlık yazı değil. daha içsel bir şey, senden, sana ait. kimisi öyle doğuyor, öyle hissediyor, öyle yaşıyor. bunu yakın çevresine ya da x'e y'e z'ye duyurmasına gerek yok. tıpkı din gibi... senin tanrıyla aranda olan gizli bağ gibi... ayrıca bir fikri söylerken, savunacak yeterli tezlerinizin olması önemli değil. karşındaki seni ne kadar dinleyecek, ne kadar anlayacak, ağırlıklı mevzu bu. bizler için çok makul şeyler değil, bu tarz toplumun genel geçer yargısına ters fikirleri açıklamak, ben buyum diyebilmek. lakin aile kurduğumda, isterim ki çocuğum ben buyum diyebilecek özgüven ve yeterlilikte olsun. inanalım ve ailemize; ortak olmak, kulak vermek, saygı duymak kalsın.
bizim doğamız bu denli karmaşık değil, ilkel varlıklarız.
