kadin olmak dünya'nin her toplumunda zordur. erkek egemenligin almis basini yürüyüp gittigi bir dünya da yasiyoruz, bunu asla unutmamak gerek. kadin olmak günde 8-10 saat zor, fiziksel acidan da yorucu olan bir is'te calisip, eve gelip anne/es olarak mesai'nin devam etmesi demektir. Cocugun oldugunda anne olmaktir, kadin ve insan oldugunu unutmak zorunda olmaktir. Evet anne olmak kutsal birsey ama bazen öyle davraniliyor ki, sanki anne olarak insanligi, kadinligi unutmak ZORUNDAYIZ. Hergün yapilan o günlük isler var ya, kimsenin önemsemedigi, basit seylermis gibi görünen seyler, iste onlar o kadar da basit degil, o kadar da degersiz degil. Ama toplum tarafindan yapilinca normal birseymis gibi görülüyor kimse cok iyi yapiyor isini demiyor, normal karsilaniyor. ulan arkadas vajinayla dogdum diye, ütü yapmak, camasir, bulasik yikamak benim genimde var, yapmadan duramiyorum demek degildir. sanki vajinayla birlikte tanri bana ev isinide genime kodlayip veriyor. neden bunca sey göz ardi ediliyor, biraz bi minnet gösterin, bir tesekkür edin, bir bi tarafinizi kimildattin.
ama asil sorun ne biliyor musunuz? kadinlar! hemcinslerimizin canini okumakta üstümüze yok. dedikoduda bir numara biziz, birisinin hatasini görelim onu bir den bin yapmayi en iyi biz biliriz, agzimiz durmaz. bi ceki düzen verin kendinize be, ne bu? yüz yillardir hor görülüyoruz, agzimiza ediliyor, her türlü zorlugu biz cekiyoruz ve hala sanki dünya düzeni yeterince bizi bastirmiyormus gibi, bir de kendi kendimizi bitiriyoruz.
kadin olmak aslinda cok güzel birsey olurdu, o üzerimize toplum tarafindan bicilmis roller, sorumluluklar istekler olmasa. kadin olmak aslinda cok güzel olurdu insan olmayi ögrenebilsek önce.
