çok uluslu şirketlerin büyük ortaklarına müdahale, bizzat iktidar tarafından yapılmaya kalkılsa dahi öyle göründüğü gibi kolay bir iş değildir.
böylesi durumlarda iktidarlara yönelen baskılar, ulusal boyutu aşıp uluslararası düzeyde etkilerini göstermeye başlarlar. ticari ateşeler ve diplomatik temsilcilerden başlayarak, sırası ile meclis üyelerine, bakanlara, başbakanlara ve hatta devlet başkanlarına varan silsileler halinde uyarılar ve ayağını denk alma çağrıları gelir. sözlü tepkiler, şirketlerin bam tellerine basılmaya başlandığında eylemler halini alır ki örneğin, türk ihraç ürünlerinde o güne değin ismi dahi duyulmamış ve insan sağlığına çok zararlı olan kimyasal maddeler bulunmaya başlar; öylesine aleyhte kampanyalar başlatılır ki türk ihraç ürünlerine ardı ardına kısıtlama ve yasaklar gelir. domatesleriniz, biberleriniz ve patlıcanlarınız elinizde kalır. siz iç tüketimi körüklemek için domatesin ve biberin kanser önleyici etkilerinden dem vura durun, ihracatta yaşanan düşüşler ekonomik moraliteyi sarsar, paranız döviz ve altın karşısında değer yitirmeye, ekonomik dengeler bozulmaya, dominonun taşları ardı ardına yıkılmaya başlar.
koç grubu, nemi ve sıcağı gördüğünde ağaç gölgesinde baş veren mantarlar misali türeyen sanayicilere pek benzemez. ne iktidarlar görmüş geçirmiştir kuruluşundan bu yana. onu kolay lokma gibi görenlere naçizane tavsiyem; her hangi bir kalkışmadan önce götü sağlama almaları yönündedir. zira, elde kalan patlıcanların makattan dühulü her an muhtemeldir.
