insanın "erdemli" olması üzerine, ingiliz shakespeare'nin pek sükseli yapıtı.
karakter timonun bütün erdemleri, bencilliğinden doğmuştur. maddi yeterliliği olmayanlara destek olmalı; yere düşenleri silkemeli diyor. aslında atinalı kahramanımız, karşılık beklemeden verip, mutlu olmaktadır. buda onun benmerkezci mizacına ışık tutar. zira timon, yardımsever maskesi ile gönüllere girip, egosunu okşatmaktadır. ancak, bu samimiyetsiz iyilik ayaklarından mıdır bilinmez, "iyilikten maraz doğduğunu" farkediyor.
atina'nın kendisini bağrına basmayışı, müşkül gününde yardımcı olmayışı, derinden üzer timonu. feci boyutlara ulaşan insan antipatisini, shakespeare; merhaba diyen birisine; ne olurdu biraz temiz olsaydın da üzerine tükürseydim, kendisine aşık olanlara; neden seviyorsun beni, ben sana para vermedim ki? şeklindeki tepkileri ile örneklendiriyor
