adaletsiz olduğu halde tutkuyla bağlı olduğum spor dalı. holiganlık veya taraftarlık değil, futbolun estetiğini sevenlerdenim. ama ne yazık ki bu baş belası son derece adaletsizdir gençler. oynayanlar profesyonel olarak ilgilenenler olayın mutfağında,içinde olanlar ne demek istediğimi daha iyi anlayacaktır. yaklaşık 13-14 senemi verdim hala da elimden geldiğince halı sahalarda da olsa vermeye çalışıyorum. işin elzem noktasına gelirsek futbolun affı yoktur ve siz düşüşe geçtiğiniz zaman kimse sizi tanımaz. tek bir antrenman kaçırmanın telafisi yoktur. ve ülkemizde ki futbol kültürü sadece gol üzerine kurulduğu için alt yapıya verilen değer sıfır olduğu için şu an ki milli takımın hali bana çokta şaşırtıcı gelmemekte. öyle ya piyontekin 1990 yıllarından bu zamana kurduğu iskelet elbet ki bir yerde son bulacaktı ve buldu. önce bir kaç amatör takımlardan profesyonel takımların alt yapısına yükselen arkadaşlar varsa kesinlikle hemen havaya girmeyin. aynı şekilde çalışın zaten şansınız çok çok az. ben artık alt yapıya seçildim kesin a takımada yükselirim düşüncesi bütün futbol yaşantınızı genç yaşta bitirir. çok yetenekler bu yolda görülmedi söndü gitti harcandı. bunlardan biri de benim. tek bir sakatlık bile bütün kariyeri mahveder, yönetimden biri size gıcıksa bütün kariyer uçar gider. Diğer taraftan genç tesisleri desen sıfıra yakın, oynadığım kulüplerde gördüğüm ve oynayanlardan duyduğum kadarıyla bunu söylemek mümkün.bu kültür böyle devam ettikçe zaten avrupa standartında oyuncu yetiştirmek mümkün değil. ülkemizde durum bu şekilde. umarım 10-20 yıla kadar bu düzen tamamen değişir ve hiç bir yetenek boşa gitmez. son olarak demiş ki Ruud Gullit: " Ben futboldan ayrı kaldığımda, ağzından emziği alınmış bir bebekten farkım kalmaz."
