Vakti zamanında bir gün bursaya gitmiş idik, gittiğimiz ev bayağı pis'miş. annem anlattı, döndüğümüzde böbreklerimden ufak bir rahatsızlık geçirip hastaneye yatırılmıştım. iki koluma da belki ondan fazla aşı yapılmıştı, serumlar ilaçlar sürüyle, altı kilo almıştım. ertesi yıl, okulda aşı oluncak demişler, sınıfta herkes ağlarken ben sevinç çığlıkları atmıştım. evet, aşı olmayı seviyorum.
sekizinci sınıftayken aşı olduğumuzda, ilk defa canım yandı yani aşı olurken.
ha bir de, ok atar gibi aşı yapan bir hemşire vardı, sağolsun sayesinde mosmor bir kolla gezmiştim bir hafta.
