(#19690640) entrye konu olan eylemi gerçekleştirme serüvenimizi sözlükle paylaşmak istediğim yazardır. evet teklifini kendisinin yılmayan azimli ısrarcılığı ve şebelek tavırlarının yarattığı sempati için kabul etmiş bulundum. olay günü beni arayıp akbilimi dolduramadım sen bir zahmet gaziosmanpaşa'ya bizim mekana gel dedi. bu çok hoşuma gitmese de arsız, yüzsüz, alışkın olmadığım tavrı beni çekti. verdiği adrese gittim, kapıyı çaldım fekat bir yanıt alamadım. biraz bekledim tam dönüp gidecekken pencerede bir hareket sezdim, façalı sen misin? diye seslenince perdenin arkasından 'evet' dedi. 'niye açmıyorsun kapıyı manyak, salak aptal şey' diye girizgaha başladığımda, 'canısı (evet canısı der) jöle bitmiş evde anamgil de almadı, çıkamam asla böyle karşına' falan dedi ben, 'ama sevişecektik?' dedim. cevap olarak, 'canısı sen az evvel sıkıntıdan derin bir nefes aldın ya işte ben o zaman yani...' diyerek eblek bir şekilde sırıtınca ardıma bakmadan koşarak uzaklaştım. ayh kabus gibiydi dostlar.
