annem öyle bir beslenme hazırlardı ki bana peynirinden zeytinine salatalığına varana kadar hepsini küçük küçük kaplara koyardı. öyle ıslak mendil de almazdı bana küçük bir el bezi koyardı bir kabın içine ona silerdim elimi ağzımı. misler gibi kokardı o el bezi. yanımdaki arkadaşım da her gün pastaneden poğaça, börek alırdı annesi hazırlamazdı ona. annem her gün böyle beslenme hazırlardı hazılamasına da ben bitiremezdim o beslenmeyi. sonra da evde onun stresini yaşardım o görmeden hepsini ağzıma tıkıştırırdım yoksa kızacak! sınıtaki en güzel beslenme benimdi bazen de böyle sarma falan götürürdüm bir tane kalmazdı. ah anneciğim benim.. çocuğum olsa ben böyle yapamam her gün..
